اين دارو براي بهبود موقت احتقان بيني و سينوس ها، عطسه ها و آبريزش از بيني ناشي از سرماخوردگي و رينيت آلرژيك مصرف مي شود.

كلرفنير امين با اثر بر روي گيرنده هاي H1 اثرات هيستامين را مهار مي كند. اثرات ضد موسكاريني اين دارو تا حدي سبب خشك شدن مخاط بيني مي شود. فنيل امين بر روي گيرنده هاي آلفا آدرنرژيك مجاري تنفسي اثر كرده و با ايجاد تنگي عروق موجب رفع احتقان مي شود. فنيل پروپانولامين اثر تحريكي بر روي CNS دارد.

كلرفنيرامين و فنيل پروپانولامين از مجراي گوارشي به خوبي جذب مي شوند. اما جذب فنيل افرين زياد نيست. متابوليسم دارو در مجراي گوارشي و كبد صورت مي گيرد. دفع آن كليوي است.

عوارض شايع آن شامل غليظ شدن ترشحات نايژه و بروز سرفه هاي خشك مي باشد. احتمال بروز تاري ديد، اغتشاش شعور، دفع دشوار يا دردناك ادرار، سرگيجه و خشكي دهان وجود دارد.

احتمال بروز تداخل هاي با گليكوزيدهاي قلبي(ديژيتال) وجود دارد كه منجر به آريتمي قلبي مي گردد. مسدودكننده هاي گيرنده هاي بتا مي توانند باعث افزايش فشار خون ناشي از اين دارو گردند. مصرف همزمان اين دارو بزرگسالان رزرپين اثر اين دارو را كاهش مي دهد. مصرف همزمان داروهاي مهار كننده مونوآمين اكسيداز (MAO) با اين دارومي تواند باعث تشديد اثر موسكاريني و مضعف CNS داروهاي ضدهيستامين شده و با افزايش اثر فنيل پروپانولامين باعث طولاني شدن و تشديد تحريك قلبي گردد.

1. در خردسالان عوارض جانبي اين دارو به خصوص اثر آنتي موسكاريني بيشتر ديده مي شود. در سالخوردگان احتمال بروز واكنشهاي متناقض مثل تهييج پذيري نيز وجود دارد.
2. در سالخوردگان احتمال بروز خشكي دهان، عفونت هاي كانديدياز دهاني و همچنين احتمال اسپاسم،توهم و تشنج وجود دارد.

1. احتمال بروزخواب آلودگي يا سرگيجه وجود دارد.
2. براي كاهش عوارض گوارشي، با غذا، آب و يا شير مصرف شود.
3. اين دارو ممكن است علائم مسموميت گوشي ناشي از ساليسيلاتها را بپوشاند.
4. استفاده طولاني مدت از اين دارو مي تواند منجر به وابستگي گردد.